ฤดูกาลแรกสำหรับงานปักเสื้อนักเรียน
เนื่องจากบ้านอยู่ห่างจากตลาดร่วมๆ5 กิโลเมตร
ไม่อยู่ในแหล่งชุมชน เลยต้องมานั่งคิดว่าจะหางานอย่างไร
เริ่มจากง่ายๆก่อนมีอากิ๋มเป็นอาจารย์สอนในโรงเรียนมัธยม เลยติดต่อไปขอเข้าไปรับงานซึ่งก็ไม่มีปัญหา
วันที่มีการมอบตัว ฤกษ์ดีมากๆ ฝนกระหน่ำยังกะพายุ สรุปว่าไปแบ่งงานมาได้ 50 กว่าตัว ในเวลาครึ่งวัน
ได้งานมาก็ลงมือทำ ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จ หลังสงกรานต์ ก็ทยอยโทรตามลูกค้าให้มารับงาน ลูกค้าก็บอกเร็วดี เดี๋ยวจะเอามาปักเพิ่ม และก็มาตามคำพูด
จากนั้นก็มานั่งคิดต่อว่าจะหางานเพิ่มได้อย่างไร
มีอาอี๊เปิดร้านทองอยู่ในตลาด ใกล้ๆกับร้านขายเสื้อผ้านักเรียน
ก็เลยไปติดต่อที่ร้านขายเสื้อผ้าซึ่งรู้จักกัน ไปบอกว่าถ้ามีคนมาซื้อเสื้อก็ให้ไปปักที่ร้านอาอี๊ ซึ่งทางร้านก็บอกให้ 1 วันมีงานเข้ามาน้อยมาก สาเหตุเพราะเป็นร้านทอง ชาวบ้านธรรมดาบางคนไม่กล้าเข้าไป
เหมือนข้าวคอยฝน จู่ๆก็มีสายฝนตกลงมาทำให้ต้นข้าวที่เหี่ยวเฉา กลับสดชื่นขึ้นมา
ทางร้านขายเสื้อตัดสินใจรับงานให้โดยที่ไม่ได้ขอร้อง ให้เราไปรับงานที่ร้านได้เลย ก็ตกลงกับทางร้านว่าให้บอกลูกค้าไปว่า 3 วันได้
เราก็เข้าไปรับงานช่วงสายๆแล้วก็รีบกลีบมาทำ และนำไปส่งในตอนเย็น พร้อมกับรับชุดใหม่มาทำต่อ
ร้านนี้ขายดีมากคนแน่นร้านแทบจะหาทางเข้าไม่ได้เลย
ยิ่งขายดีเพิ่มขึ้นเพราะซื้อแล้วปักชื่อได้งานเร็วมาก อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เพราะร้านที่รับปักชื่ออย่างเดียวเจ้าเก่าแก่ จะได้งานคืนก็ไม่ต่ำกว่า 3 สัปดาห์
ยิ่งชุดลูกเสือ เนตรนารี จะได้เดือนมิถุนายน
หลังจากรับงานจากร้านที่ตลาดได้จนถึงสิ้นเดือนเมษายน
วันที่ 1 พฤษภาคม ร้านของน้องสาวที่อยู่สามพรานก็เริ่มเทศกาลขายเสื้อ วันเดียวก็ขนกลับมาให้ทำเพียบ
คราวนี้ก็ต้องจัดคิวให้ดี แต่โชคดีที่น้องสาวนัดลูกค้าวันที่ 10 ก็เลยแบ่งเวลาทำที่ร้านในตลาด 70% แล้วมาทำให้น้องสาว 30 % งานก็ไหลลื่นไม่ติดขัด
แต่หลังจากวันที่ 10 งานของน้องสาวร่นเวลาในการรับขึ้นมาแบบ 2 วัน ช่วงนี้เลยเหนื่อยหน่อย ทำให้ส่งงานตลาดจากวันละ 2 รอบ เหลือรอบเย็นรอบเดียว
หากจะถามว่าทำไมต้องส่งตลาด 2 รอบ ก็เพราะว่า รอบเช้าเอางานเย็นไปส่งและรับงานใหม่มาทำ และเราก็ต้องออกไปตลาดไปหาข้าวกิน อยู่แล้ว ทำแบบไม่ซีเรียส ไม่ถึงขนาดที่ทำแบบอดน้ำอดข้าว เอาสุขภาพไว้ก่อน
งานปักที่เข้ามามีหลากหลายโรงเรียนมาก
บางโรงเรียนต้องไปหาข้อมูลเองว่า ปักฝั่งไหนบ้าง
บางโรงเรียนต้องไปขอลายจากทางโรงเรียน เพื่อมาขึ้นใหม่
ทำไมถึงทำงานได้เร็ว อาจเป็นเพราะว่างานที่ได้มาจะเป็นเสื้อใหม่ทั้งหมด หยิบออกมาเลยอยู่ทรงมาร์คจุดได้เร็ว ใส่สะดึงได้เร็วงานเลยเสร็จเร็ว
จนถึงวันนี้ยังมีงานนักเรียนเข้ามาทำยังไม่หมดมีมาเรื่อยๆแต่ชุดหลังๆจะเป็นเสื้อ ลูกเสือ เนตรนารี ซะส่วนใหญ่
ปัญหาที่เจอ
ปักสีผิด เพราะความเพลิน งานส่วนใหญ่ที่ปักจะเป็นสีน้ำเงินซะร้อยละ 98% พอมีงานสีแดงหลงมาเลยเพลินไป
ลุกค้าจดชื่อโรงเรียนมาผิด ทรบ2 บอกมา ทรบ1 ปักเสร็จมารับงานกลับไปแล้ว เอามาให้แก้ แต่ตอนเอางานมาแก้ ไม่ยอมเอาใบที่จดชื่อกลับมาด้วย แต่ไม่เป็นไรเราแก้ให้ ใจดี
ทำเสื้อขาด อันนี้เกิดจากจักร มันดึงไหมบนลงไปกระจุก กว่าจะแงะออกมาได้เลยทำให้เกิดการขาดตรงจุดดังกล่าว แก้ไขโดยเอาเศษผ้าสีขาวรองพร้อมกับ วีเรเน่ ปักทับลงไป ก็ไม่เห็นรอยขาด
เจออีก 2 ตัว ใส่สะดึงแล้วปักไหมกระจุกดีที่เห็นทันรีบหยุดเครื่องเอาออกมาแต่งแต่พอใส่กลับเข้าไปที่เครื่อง ด้วยความรีบร้อน รูดเสื้ออกไม่พ้นสะดึง :017:พอปักเสร็จถึงเจอเอาสะดุงตัวล่างออกไม่ได้ พยายามเลาะแบบช้าๆแต่ไม่สำเร็จเลยต้องเสียเสื้อเนตรนารี กับ เสื้อพละ ไปอย่างละตัว
คราวนี้มาว่ากันถึงงานที่ปักผิด จำเป็นต้องเลาะ แรกๆก็ใช้มีดโกนแบบไม่มีด้าม เลาะไปเรื่อยๆ ได้แผลไป 2 รอบ เลือดกระฉูด
ดีไม่เลอะเสื้อ ต่อไปก็ใช้มีดโกนหนวด แบบมีด้าม ยี่ห้อ Big ซื้อจากโลตัส ซองหนึ่งมี 3 ด้าม ใช้งานง่าย ถูๆแป๊ปเดียวก็เรียบร้อย เท่าที่พบ ช่วงแรกๆจะออกยากเพราะติดวีเรเน่ หลังจากวีเรเน่หลุดไปจนเกือบหมด ไหมจะหลุดง่ายมาก อ้อ ก่อนเลาะ ให้เอางานใส่สะดึงขึงให้ตึงก่อนนะครับ จะได้ทำงานง่ายหน่อย ถ้าออกแรงหนักไป อาจขาดได้ ต้องลองไปเรื่อยๆ ฤดูกาลแรก เลาะเสื้อไปไม่ต่ำกว่า 30 ตัว
งานช่วงท้ายจะมีงานพวกเพิ่มดาวเพิ่มจุดเข้ามา เป็นงานเสียเวลา ต้องมานั่งเล็งดีๆ แต่ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
ยิ่งใกล้โรงเรียนเปิดจะมีงานเสื้อเก่าเข้ามาค่อนข้างเยอะ เสื้อที่ได้รับ มรดกมาจาก คนอื่น จากพี่ จากญาติ มักจะเลาะมาเรียบร้อย คงกลัวเราคิดค่าเลาะ
บางงานก็มาเพิ่มดาว ไอ้เราเห็นชื่อที่ปักมาด้วยการร่อนแล้วมันไม่สวย ก็อดใจไม่ได้ จัดการเลาะแล้วปักให้ใหม่ แต่ไม่คิดตังค์เพิ่ม คิดแค่ปักดาว คิดว่าทำบุญ เด็กที่ใส่ได้ชื่อสวยๆคงจะดีใจ
เห็นเสื้อบางตัวแล้วเห็นแล้วก็นึกสงสารผู้ปกครองเหมือนกัน เสื้อตัวละ 69 บาท ซื้อจากห้างพวก BigC Lotus แต่มาเจอค่าปัก ผมคิดแค่ 35 บาท ก็ครึ่งหนึ่งของเสื้อแล้ว แต่ถ้าเอาไปปักที่อื่น บางร้าน 40-50 บาท แทบจะเท่าราคาเสื้อแล้ว เงินจำนวนนี้สำหรับผู้ปกครองบางคนเอาไปให้ลุกกินขนมได้หลายวันเชียวนะ
ช่วงที่ไปรับงานจากร้านมาปัก เราก็ทำป้ายมาติดหน้าบ้านด้วย แต่ช่วงแรกไม่มีใครกล้าเข้ามา จนช่วงหลัง ก็เริ่มมีลูกค้าเข้ามา คนละแวกใกล้บ้าน ก็เอามาปักแล้วบอกต่อ จนบางคนไปซื้อเสื้อที่ร้านในตลาดแล้วเอามาปักที่บ้านก็มี
สำหรับงานที่ปักในฤดูกาลแรกนี่มีหลากหลายเลยครับ ผ้าห่ม ที่นอน ปอกหมอน ชุดว่ายน้ำ หมวกเด็ก ผ้าเช็ดตัว เอี๊ยม ชุดนอนเด็กอนุบาล
มีแถม ได้ปักเบาะรถ อันนี้อานิสงค์มาจาก ร้านน้องสาว ลงทุนทำธงญี่ปุ่นไปตั้งหน้าร้าน และในละแวกนั้นไม่มีร้านปัก ก็เลยได้งานมา ได้มา 2 รอบแล้ว และคิดว่าคงจะมีมาเรื่อยๆ
จากงานปักเบาะรถของน้องสาว ก็เลยทำให้ผมได้ไปติดต่อร้านทำเบาะแถวบ้านไปสอบถามมาก็ได้ความว่ามีคนมาถามหาเหมือนกัน คราวนี้ก้เลยจัดการปักตัวอย่างเดี่ยวเอาไปไว้ที่ร้านเผื่อมีลุกค้ามาดู ตอนนี้เล็งไว้ 2 ร้านแล้ว
เป้นงานที่ได้ราคาดีเหมือนกันครับ ผมปักคำว่า SWIFT สูง 1 นิ้ว ได้แผ่นละ 100 บาท
ตอนนี้ก็ถือว่าหมดหน้านักเรียน ก็ต้องดิ้นรนกันต่อไป หางานมาป้อนจักร
อ้อ ล่าสุดก็มีคนที่รับงานพวก ของแจกตาม บ.รถ ทัวร์ มาติดต่อ แต่งานไม่ได้ราคา ดูแล้วไม่คุ้ม ตกลงราคากันไม่ได้ก็เลยไม่รับ
ถามว่าสนุกไหม เหนื่อยไหม ทำไปกี่ตัว
ตอบเลยว่า สนุกดี เหนื่อย เมื่อยสุดๆ
แต่ผมทำงานแบบไม่หักโหม ไม่ถึงขั้นอดหลับอดนอน อายุปูนนี้แล้ว เอาสุขภาพไว้ก่อน แต่ยังไม่วาย ระหว่างทำ โรคกระเพาะ กำเริบเล่นเอาแย่ เหมือนกัน ทำแบบสโลว์ไปเรื่อยๆ
ทำไปกี่ตัวอันนี้ไม่ได้จดไว้ แต่ดูจากยอดเงินที่ได้มา ก็พันห้าร้อยตัวขึ้น ครับ
ช่วงนี้ก็เลยพักสักหน่อย หาอะไรอร่อยๆกิน
กฏ-กติกา : ห้ามจำหน่าย, จ่ายแจก ซอฟแวร์ หรือส่วนหนึ่งส่วนใดของผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ในเว็บบอร์ด Thaiemb แห่งนี้โดยเด็ดขาด
