เรื่องมีอยู่ไปกินข้าวกับลูกแถวบ้าน เป็นตึกแถว ขัยรถเอง ไปจอด มีรถจอดอยู่ 2 คันเว้นตรงกลาง
คันโฟล์ครถ เจ้าของบ้านข้างร้านข้าว อีกคันมีคนอยู่
เราก็จอด คนหน้าเขยิบ ให้นิด เราก็ถอยจอกปรกติ แต่ พอจอดเสร็จลงมาดูหลังก็เหลือคืบนึง เรายังคิดตัวเองเกือบไปโว้ย
เสร็จ คุณลูกชายป้า รถน้ำต้านไม้อยู่หน้าบ้าน เดินเข้าไปบอกคุณแม่เค้าว่าดู พี่เค้าจอดรถ ตอนแรกนึกว่าแฟนเรา
ลูกสาว เคา้ตอนแรก ก็ช่วยเรา รถเค้ามี เซนเซอร์มั้งแม่ พอไปดูไม่มี
แต่เค้ามองในร้านมิ้งค์ขับเอง จนผ่านไป4-5 วัน
มิ้งค์ไปซื้อของที่ร้านเค้าร้านเครื่องเขียน มีกิตติศัพท์เรื่องโกตั๊ก
ซักพัก แม่เค้าก็พูดว่า ทำไมจอดรถแบบนั้น
เราก็งง จอดไง
ดูซิ จอดห่างแค่นิ้วเดียว ข้างหน้าก็ว่าง (คือรถมันข้างหน้ามันไปแล้ว)
จอดแบบนี้ไม่ได้
เราบอกก็ไม่ได้โดน
-แล้วถ้ามันโดน
-ก็ไม่มีใครอยากให้โดนหรอกป้า
ระหว่างรอเคลือบบัตร ไหไหนก็ไม่ได้
เจ้ก็บ่น จอดอย่างนี้ได้ไง เค้าต้องมาถอยรถเค้าออก
มิ้งค์บอกป้าไป กรุงเทพซิ เค้าจอดกันยิ่งกว่านี้
นี่ป้าสอน น่ะจอนแบบนี้ไม่ได้
มิ้งค์ก็้ลยดับอารมณืเดือดโย
คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า คร้า
ประมาณ20-30 คร้า คร้า คร้าคร้า คร้า คร้าคร้า คร้า คร้าคร้า คร้า คร้าคร้า คร้า คร้าคร้า คร้า คร้า
กลบเสียง คุณป้าที่กำลังบ่นๆๆๆๆๆ
เพราะเถียงไปก็ไม่จบ นิสัยแกเป็นงั้นรู้ดี
แต่โคตรโมโหหหหหหหหหหหหห
