ทุกวันนี้ ทำงาน 2 กะครับ
กะเช้า จะมีทีมงานสกรีน และ ปัก รวมๆ แล้ว ประมาณ 6-7 คนได้
แต่กะดึก ตอนนี้จะทำอยู่แค่คนเดียว เมื่อวาน เพิ่งได้ คนงานเวียดนามมาทำ กะดึก 1 คน รวมกันเป็น 2 คน
แต่มาทำได้แค่ คืนเดียว ก็ขอออก บอกว่าทำกะดึกไม่ได้
และคนเวียดนามที่ทำอยู่ เค้าก็ขอออกงาน ให้เหตุผลว่าเหงา ไม่มีเพื่อน ผมก็เข้าใจนะครับ
ทีแรก กะดึกเค้าทำกัน 2 คน แต่แล้ว อีกคนนึงออก เพราะว่า แม่เค้าโดนตำรวจจับ เค้าทำไปได้สักพัก ก็ขอกลับ เวียดนาม ตามแม่ไป ก็คงกลัวว่า จะโดนจับเหมือนแม่
และเค้าก็ทักไลน์ มาบอกว่า จะกลับมาทำ เมื่อ 2 สัปดาห์ ที่ผ่านมา
ไปๆมาๆ คนปัจจุบัน บอกว่าจะกลับ เวียดนาม คนที่อยู่เวียดนาม ที่บอกว่าจะมา ก็กลับคำพูดว่วา ไม่มาซะงั้น
(ก็คงคุยไลน์กันแล้วแหละมั้งครับ ประมาณว่า เธอกลับเวียดนาม เหรอ งั้นฉันไม่ไปทำดีกว่า ประมาณนี้มั้งครับ คาดเดาเอา)
ตอนนี้จิตตกมากครับ หาคนงาน ทำกะดึก ไม่ได้เลย เหนื่อยใจที่สุดครับ
ที่จริงอยากได้คนไทยนะครับ แต่ทำกะดึก ก็หายากมากอีก
เมื่อวานไปนั่งกินเหล้ากับเพื่อน คุยเรื่อง กิจการบ้านของตัวเองกัน
เพื่อนคนนึงบอกว่า มีคนงาน ทำด้วยเป็น 10 ปี ไม่ออกกันเลย ทำงานกันดีด้วย จ้างวันนึง 10 ชม. 300 บาทด้วยซ้ำ ได้ยินแบบนี้แล้ว กลับมามองตัวเองแล้วใจหาย

เทียบกับที่บ้านผม ช่างทำสกรีน ให้ 500 บาท คนอื่นๆ ใส่ผ้าพับผ้า ให้ 400 ก็ยังไม่เห็นดีเหมือนบ้านเพื่อน เพลีย
หาทางออกไม่เจอเลยครับ
