อาจจะไม่เกี่ยวนะครับ แต่ขอเล่าประสบการณ์ของตัวเองนิดนึงครับ

อยู่ที่ใจล้วนๆครับ บอกพร้อมวันนี้ มันก็พร้อมครับ
ผมฝึกงานกับพี่ชาย พร้อมทำโปรเจ็คจบไปด้วย ระยะเวลา 3 เดือน
แต่ระหว่างฝึก เรียนงานแบบขำๆ ไม่ตั้งใจเรียน แต่ผมจองเครื่องจักร 20 หัวไว้แล้ว
พอถึงวัน ค่อยมากระตือรือล้น นิดหน่อย ทีนี้แหละ นรก
เข้าสู่งานจริง ต้องตีลายปักจริง สอนงานคนงาน สารพัด สารเพ
เราเพิ่งมารู้ตัวว่า เราไม่เป็นอะไรเลย ต้องมาเข็นมาดันกัน สุดท้ายผมก็ผ่านมาได้นะ
ดูตอนนี้สิ ผมแทบไม่กลัวอะไรเลย งานอะไรที่ลูกค้า อยากได้ ถ้าจำนวนเยอะ พอที่ผมจะสั่งอุปกรณ์มา
ผมทำเลยนะ เช่นโต๊ะตัดผ้า เครื่องตัดผ้า เพิ่งสั่งมา (ปกติมีแค่ทีมงาน แต่ไม่มีอุปกรณ์) สั่งมามันก็ทำได้สำเร็จ
เครื่องรีดร้อนเช่นกัน วิธีการก็พอรู้ ดูเอาตามเน็ต แต่ไม่เคยทำงานจริง
พอลูกค้าสั่งจำนวน ก็พอได้กับ เครื่องรีดร้อนที่ผมสั่ง ผมก็ไม่รอช้าครับ สั่งเครื่องมาเลย สุดท้ายก็ทำได้ และงานก็ออกมาดีด้วย
จักโพ้ม ก็เช่นกัน
คือเดี๋ยวนี้ อะไรๆ ก็มาเถอะ ไม่กลัวทั้งสิ้น เพราะผมมีทีมงานที่ดีครับ เรามีอาวุธครบมืออยู่แล้ว ผมต้องขอบคุณความกล้า ความกล้าถาม กล้าสงสัย ของตัวเองจริงๆครับ(แหะๆชมตัวเอง)
นอกนั้นผมมีแต่ความห่วยแตกจริงๆ
อย่างล่าสุด จักรมือ 2 เพิ่งสั่งมาเพิ่มอีกตัวนึง หน้าจอ ยากแก่การเข้าใจมากมันไม่ใช่หน้าจอ ทัชสกรีน ที่เราเคยใช้
เอาจักรมาลง วันเดียว ช่างสอนกดเครีื่อง ช่างกลับบ้าน วันต่อมาลงงานจริง ผมกับคนงาน งมกดเครื่องครึ่งชั่วโมงเป็น
หลังจากนั้นก็ไม่ต้องไปสอนอีกเลย
ง่ายนิดเดียวครับ แค่เปลี่ยนจากคิดมาก เป็นลงมือทำ
