ThaiEMB.com สังคมแห่งมิตรภาพ และการแบ่งปัน

คือเริ่มจาก ที่แต่ก่อนขายของมามามากมาย หลากหลายแบบ
และก็ไม่เคยคิดสูง มีแต่ทำไปเรื่อยๆๆๆ
ตอนเรียนขายน้ำหอมชนิดเติม(ตอนเรียนในกทม) จากโต๊ะเล็กๆๆขายเผื่อเอาเงินไว้เที่ยว เล่นซื้อของที่ต้องการของตัวเอง 
ขายไปขายมาเป็นอาชีพหลักตั้งแต่ ปวส-ป.ตรี โดยไม่ต้องขอเงินทางบ้านอีก
จนจบก็กลับมาบ้าน เปิดร้านกิ๊ฟท์ช้อป เล็กๆๆก็ดี คิดว่าฉันทีรายได้วัน200-500 พอแล้ว ไม่มีหนี้
และมาทำงานปักเพราะ แม่รับไม่ไหวเยอะมาก
ก็เริ่มกู้เงินมาซื้อจักรเล็ก ลงไปลงมาก็มาลง เสื้อนักเรียน
แต่ที่จริงไม่อยากใหญ่โต อยากทำแบบวันละนิดหน่อย พอมีพอกิน มีเที่ยวมีใช้
แต่ภาระที่หนังอึ๊ง ผ่อนจักร ขายชุดนักเรียน หาทุนเล่นแชร์(7หมื่น) ส่งดอกคน(หมื่น)ซึ่งทุนเริ่มต้นติดลบ มันเลยหมุนไม่จบซักที จะ10 ปีแล้ว
คิดว่าซักวัน จะได้อยู่แบบสบายอยู่ตัว
ของานน้อยๆๆ พอมีพอกินพอใช้(แต่ใช้ของแพงละซิเรา)ที่เห็นใช้เงินซื้อของเป็นความชอบ
ไม่รู้น่ะบางคนเค้าคิดว่าทำไมไม่เก็บ แต่ทำงานโคตรเหนื่อย แต่ฉันไม่ได้ใช้ซักบาทจ่ายๆๆๆๆ อันนี้และคือสิ่งที่บำรุงหัวใจ(เข้าข้างตัวเองอิอิอิ)
#อย่าแชร์ในเฟสน่ะขอร้อง55555
 :shy: :shy: :shy:

ของแบบนี้อยู่ที่ใจ

ใจเราว่าพอก็คือพอ

การเติบโตคือความก้าวหน้า
แต่เราต้องโตไปอย่างมีความสุขกับการเติบโต
ถ้าโตแล้วเป็นทุกข์ ผมคิดว่าเป็นการโตแบบไม่ยั่งยืน

เกรียงไกร

ผมก็คิดอย่างคุณมิ้ง ครับ ทำงานหาเงินเกือบตาย เอาเงินที่หาได้ มาซื้อใช้ให้ความสุขกับตัวเอง คิดอย่างนี้ มันก็ถูกครับ ในเมื่อเรา ยังหาเงินได้ ครับ แต่เมื่อหาเงินไม่ได้แล้ว นี่ซิครับ น่าคิด..... ก็เหมือนสมัยวัยหนุ่มๆ หาเงินได้ ก็จ่ายโน่นจ่ายนั้น เลี้ยงเพื่อนๆ  หมดก็หาใหม่ แต่ตอนที่หาเงินยาก ซิครับ คิดมากเครียด.....ทำไม ตอนที่หาเงินได้มาก คล่อง  ไม่เก็บไว้ยามฉุกเฉิน บ้างล่ะเรา อิอิ :016: :030:
ไม่มีใครจะมาสั่งให้เราเปลี่ยนความคิดได้ นอกจากตัวเราเอง คิดจะเปลี่ยน  1 นาที ก็เปลี่ยนได้
"หากได้คิด ก็จะคิดได้"

สมัยก่อนก็พอมีเงินกิน เงินใช้ไปได้เรื่อยๆ อาจไม่มากแต่ก็ไม่มีหนี้ แต่ตอนนี้เริ่มทำร้าน ทำปัก ทำการ์เม้นท์ เป็นการลงทุนที่หนักพอควร

บางทีก็แอบท้อ แอบเหนื่อยนะคะ พอเก็บเงินได้ จะใช้สอยก็คิดมาก คิดแล้วคิดอีก ทำให้หวนกับไปคิดถึงงานเล็กๆน้อยๆ ที่เคยทำ แต่ก็พอสำหรับกินคนเดียว
พูดเหมือนจะท้อนะคะ แต่ว่าก็หยุดไม่ได้5555  แอบเหนื่อยนะคะชีวิตช่วงวัยทำงานเนี่ย

ลองดูครับ

ทัศนคติที่ดี ทำให้ชีวิตดีขึ้นได้  คิดดี ทำดี ชีวิตมีสุข :067: :016: ขอบคุณมากครับ สำหรับสิ่งดีๆที่มอบแก่กัน :016:

ความคิดถึง เกิดขึ้นได้ เพราะไกลห่าง
ความโดดเดี่ยว และอ้างว้าง มิจางหาย
ความคิดถึง ขึ้นกับตัว หรือหัวใจ
กายอยู่ใกล้ แต่หัวใจ กลับห่างกัน
หรือเรามอง ของใกล้ ว่าไร้ค่า
เห็นกันจน ชินชา วาจาผัน
ของยิ่งใกล้ ใยเลย ไม่สำคัญ
หรือต้องไกล ห่างกัน จึงคิดดถึง


ไม่ได้คิด แล้วจะถึง ได้อย่างไร
อยู่ห่างไกล เกินกว่า จะมองเห็น
แสงอาทิตย์ ลับลา ฟ้ายามเย็น
นภาเด่น จันทรา ทิวากาล


ผ่านม่านหมอก ที่ปกปิด ความรู้สึก
ดั่งน้ำนิ่ง ยิ่งไหลลึก ให้มองหา
น้ำพึ่งเรือ เสือร้องไห้ ข้าวนอกนา
หลังฝนซา แสงรุ้ง จึงอำพัน

โตแบบไหนครับโตแล้วไม่ทุกข์ ผมเห็น ตอนที่มีความสุขที่สุด คือตอนเด็กนะ สุขแบบบริสุทธิ์

นี่เราโตมา มีความสุขกับบางเรื่องก็จริง แต่ก็มีอีกหลายเรื่อง ที่มันค้างคา...

ผมขอเก่งอย่างพี่มิ๊ง หรือสมาชิกหลายๆ ท่าน ผมก็ดีใจมากแล้วครับ

ดูผมตอนแรกๆ ที่เริ่มเล่นบอร์ดใหม่ๆ จนถึงวันนี้ ยังไม่มีวี่แวว จะดีไปกว่าเดิมเลย :066:

อยากเก่งอะไร อยากรู้อะไร ต้องอยู่กับมันเยอะๆ
ไล่อ่านกระทู้เยอะๆ  ดูวีดีโอเยอะๆ หากมีให้ดู

  อยู่ที่เรา... พอใจในสิ่งที่มี   รู้จักพอเพียง  หาเท่าที่ไม่เดือดร้อน  ดิ้นมากเจ็บมาก  รู้จักประหยัด อดออม  ไม่ต้องจ่ายดอกเบี้ย  ไม่เบียดเบียนผู้อื่น  มีน้อยใช้น้อยค่อยบรรจง อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนาน  ขอให้ปรับใจ ทำใจ หักห้ามใจให้ได้ แล้วจะไม่เดือดร้อนครับ