ช่างปัก(จักรร่อนมือ)รู้จักปัก "อาร์ม" เมื่อราวๆสี่สิบกว่าปีที่แล้เท
อาร์มมันมากับสงครามเวียตนามพร้อมทหารอเมริกัน ที่มีฐานทัพ
ที่อุดร ร้าน "ศิริบังอร" ที่ตั้งอยู่แถวบางลำภู ขึ้นชื่อกระบี่มือหนึ่ง
ในการปักอาร์มให้ทหาร(ไทย)อยู่ก่อนแล้ว รับออร์เดอร์จากไอ้กัน
จนทำไม่ทัน เป็นเหตุให้ช่างปักผีมือดีหลายคน ยกจักรไปรับงาน
กันที่อุดรกันเป็นที่ครึกครื้น มีรายได้เป็นกอบเป็นกำ เพราะจีไอแห่กัน
มาใช้บริการที่แสนถูก(สำหรับอเมริกัน)ทั้งยังทึ่งฝีมือเขย่าจักรศีรษะ
โยกคลอนไปมาของช่างสาวไทยสมัยโน้น
เล่าสู่กันฟังเรื่อง "อาร์ม" เท่าที่สัมผัสมา.....
ผมเกิดไม่ทันยุด ไอ้กัน มาครองเมืองครับ
ผมมาทันพอรู้ความว่า บางลำภู มีร้านสิริบังอรมีช่างปักมากที่สุด ดังที่สุด
แต่ถ้าย่านวงเวียนใหญ่ ก็ร้านเป๊ปซี่ นี่แหล่ะครับ
ผมยังอ่อนเยาว์นัก (แค่ 18 เอง ฮา...)
เลยได้เล่าแต่ประสบการณ์ และความเข้าใจของผมที่ทันตามยุคสมัยนั้นๆครับ
ขอบคุณมากครับ ที่ได้รู้แหล่งทีมาของคำเรียกแต่ละคำ
ที่สามารถบ่งบอกอดีต ความเป็นมาได้เป็นอย่างดี
ผมเข้าใจว่า อาร์ม คือเครื่องหมายที่ติดแขน คนไทยเลยเรียกกันติดปาก แทนเรียกว่าแขนเลย
คงเป็นว่าเวลาฝรั่งมาให้ช่างปัก แล้วจะเย็บเครื่องหมายนี้ติดลงที่แขน แต่บอกว่าติดที่ อาร์ม (แขน)
ช่างเย็บ ช่างปัก เลยเข้าใจว่าเจ้าสิ่งนี้ เรียกว่า อาร์ม ไปโดยปริยายครับ
เกรียงไกร
กฏ-กติกา : ห้ามจำหน่าย, จ่ายแจก ซอฟแวร์ หรือส่วนหนึ่งส่วนใดของผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ในเว็บบอร์ด Thaiemb แห่งนี้โดยเด็ดขาด
