กลอนนี้แต่งให้กับผู้ที่ยังคิดจะจัดวันเกิด งานวันเกิด ที่ยิ่งใหญ่ ใครคนนั้น
ฉลองกัน ในกลุ่ม ผู้ลุ่มหลง
หลงลาบยศ สรรเสริญ เพลินทนง
วันเกิดส่ง ชีพสั้น เร่งวันตาย
ณ มุมหนึ่ง ซึ่งเหงา น่าเศร้าแท้
หญิงแก่แก่ นั่งหงอย และคอยหาย
โอ้วันนี้ ในวันนั้น อันตราย
แม่คลอดสาย โลหิต แทบปลิชน
วันเกิดลูก เกือบคล้าย วันตายแม่
เจ็บท้องแท้เ ท่าไหร่ ก็ไม่บ่น
กว่าอุ้มท้อง กว่าจะคลอด รอดเป็นคน
เติบโตจน บัดนี้ นี่เพราะใคร
แม่เจ็บเจียร ขาดใจ ในวันนั้น
กลับเป็นวัน ลูกฉลอง กันผ่องใส
ได้ชีวิต แล้วก็เหลิง ระเริงใจ
ลืมผู้ให้ ชีวิต อนิจา
ไฉนเรา เรียกกัน ว่าวันเกิด
วันผู้ให้ กำเนิด ถึงถูกกว่า
คำอวยพร ที่เขียน ควรเปลี่ยนมา
ให้มารดา เป็นสุข จึงถูกแท้
เลิกจัดงาน วันเกิด กันเถิดนะ
ควรจะ ดุอา ให้กับแม่
ระลึกถึง บุญคุณ อบอุ่นแท้
อย่ามัวแต่ จัดงาน ประจานตัว
ดัดแปลงนิดหน่อย จากของเดิมโดย อ.นภาลัย
ด้วยความปรารถนาดี จาก...
พ่อแมว เหมียว
กฏ-กติกา : ห้ามจำหน่าย, จ่ายแจก ซอฟแวร์ หรือส่วนหนึ่งส่วนใดของผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ในเว็บบอร์ด Thaiemb แห่งนี้โดยเด็ดขาด
